خانه ❯ همه تعاریف ❯ حساب ❯ اعداد و نمادها ❯ پیش حساب ❯ مثلثات ❯ الفبای یونانی تعریف

الفبای یونانی تعریف

The Greek alphabet has been used to write the Greek language since the late ninth or early eighth century BC. It is derived from the earlier Phoenician alphabet, and was the first alphabetic script in history to have distinct letters for vowels as well as consonants. In Archaic and early Classical times, the Greek alphabet existed in many different local variants, but, by the end of the fourth century BC, the Euclidean alphabet, with twenty-four letters, ordered from alpha to omega, had become standard and it is this version that is still used to write Greek today. These twenty-four letters (each in uppercase and lowercase forms) are: Α α, Β β, Γ γ, Δ δ, Ε ε, Ζ ζ, Η η, Θ θ, Ι ι, Κ κ, Λ λ, Μ μ, Ν ν, Ξ ξ, Ο ο, Π π, Ρ ρ, Σ σ/ς, Τ τ, Υ υ, Φ φ, Χ χ, Ψ ψ, and Ω ω. In the system of Greek numerals many of these characters from the Greek alphabet were given numerical values as well.

الفبای یونانی اجداد اسکریپت های لاتین و سیریلیک است. مانند لاتین و سیریلیک ، یونانی در ابتدا فقط یک شکل واحد از هر حرف را داشت. این تفاوت را بین حروف بزرگ و کوچک به موازات لاتین در دوره مدرن ایجاد کرد. مقادیر صوتی و رونوشت های متعارف برای برخی از حروف بین استفاده یونان باستان و مدرن متفاوت است ، زیرا تلفظ یونانی بین قرن پنجم قبل از میلاد و امروز به طور قابل توجهی تغییر کرده است. یونانی مدرن و باستان نیز از دیاکریتیک های مختلف استفاده می کند. جدا از استفاده از آن در نوشتن زبان یونانی ، چه در شکل های باستانی و هم مدرن آن ، الفبای یونانی امروز نیز به عنوان منبع نمادها و برچسب های فنی در بسیاری از حوزه های ریاضیات ، علوم و سایر زمینه ها خدمت می کند.